Van Tana Bru naar Inari Finland

Week 29; Donderdag 21 juli;
We bezoeken Ceavccageaðgi/ mortensnes een informatie centrum over de Kust Sami, deze is veelal buiten.
Er zijn vondstens vanaf 9000 VC (voor Christus) tot 1700 NC ( Na Christus) wat een beeld geeft over het leven maar zeker ook de begrafenissen van het Kust Sami volk. Het centrum informeert van het stenen tijdperk, naar de brons en ijzertijd.
Na de ijstijd is het land door het ijs omhoog gedrukt waardoor het hoger kwam liggen, wel 45 meter.
De bevolking verhuisde mee.

De Kust Sami geloofde in het hiernamaals, en in geesten.
Een staande steen diende als offersteen, waar dieren en dierenbloed geofferd werd.
Diezelfde steen werd vóór de visvangst ingesmeerd met visolie om zo een goede vangst te vragen.

Er zijn cirkels van woontenten ( Tipi), later worden het plaggenhutten.
En zelfs de omtrekken van een woonhuis met aanlegsteiger voor de vissersboten en schuren. Dit huis was een tevens posthuis voor de omgeving, welke contacten onderhield met Kopenhagen en Hamburg.

De begraafplaatsen liggen bijna aan de zee. Door opstapeling van leisteen, hier volop aanwezig, werd een vierkant graf gemaakt, hierin werd de overledene gelegd.
Het graf werd gesloten met een “sluitsteen” zoals bij de Hunebedden.

We rijden naar Varangerbotn en bezoeken een Kust Sami museum genaamd; Várjjat Sámi musea.
Dit museum laat zien wat er gevonden is in de velden die we deze ochtend bezocht hebben.
De opkomst van de rendier houders, het dagelijks leven van het Kust Samivolk, met visvangst en handel in huiden en messen.


Week 29; Vrijdag 22 juli;
We zijn nu 6 km van Kirkenes, deze plaats ligt op de 30ste lengtegraad net als Instanbul.


Week 29; Zaterdag 23 juli;
We bezoeken Kirkenes en gaan eerst naar het Grenzelandmuseum.
Hierin wordt vooral aandacht besteedt aan de Tweede wereld oorlog.
Want ook Kirkenes is tijdens de Tweede wereld oorlog compleet verwoest.
In kirkenes was een tunnel waar ze 3500 mensen veilig onder moesten brengen tijdens de oorlog. Deze tunnel was zelfs bestand tegen luchtaanvallen.

Er wordt ijzererts gevonden in de grond rond Kirkenes het museum geeft uitleg over het naar boven halen en de verwerking hiervan.

In de stad Kirkenes bezoeken we het vrouwen monument, zij staat voor haar rol in de tweede wereld oorlog, ook bezoeken we het monument van de Russische soldaat, die Kirkenes heeft bevrijdt.

Week 29; Zondag 24 juli;
We rijden naar de Russische grensovergang bij Storskog, waar duidelijk op borden staat aangegeven dat je er niet zomaar over mag. Er is weinig te zien en we besluiten naar Jakobselv te gaan.
Dit was een Sami dorp dat in 1826 door het vastleggen van de grens daar niet meer mochten blijven wonen. Hun land werd onderverdeeld door Noorwegen en Rusland.
Vanaf 1851 gingen er weer mensen wonen.

Pas in 1965 is er een weg aangelegd, daarvoor was het enkel over het water te bereiken.

In Jakobselv staat de Koning Oscar kapel, door meningsverschillen tussen de Russische en Noorse vissers ontstaan.
Door smeltende gletsjers is een bijzonder landschap ontstaan, na het smelten zijn er stenen en keien blijven liggen, her en der op de bergen, heel bijzonder alsof er nooit meer iets veranderd is in al die duizenden jaren.

De snelste weg van Kirkenes naar Hilvarenbeek bedraagt 3262 km. ( reis van 36 uur)
Week 30; Maandag 25 juli;
Van Kirkenes naar Inari in Finland.
Maar net over de grens en zowel de natuur als het wegennet veranderd aanzienlijk.
Geen bergen meer maar heuvels, en een zeer goede weg om te rijden, geen E 6 met kuilen en bulten.
Het landschap bestaat uit veel bos en 1001 meren, laten we voor de foto nou net bij dat ene meer staan..
In Finland kennen ze geen zomertijd en dat is ook weer even wennen.
In Inari gaan we op de camping bij het Inarimeer het grootste meer van Finland.

Week 30; Woensdag 27 juli;
We bezoeken het Sami museum in Inari.
Eerst het museum binnen met uitleg over de leefgewoonte, de rendierfarmers, de visvangst en niet onbelangrijk het vinden van goud-aders in de Lemmenjoki rivier en vallei.
Jarenlang is het gebied overspoeld geweest door goudzoekers.

Buiten museum;
De Sami bevolking is het oudste volk, die zo dicht bij de poolcirkel wonen.
Zij trokken rond met Teepee tenten ( Tipi) om met hun rendierkuddes het seizoen, en zo de meest vruchtbare landsdelen te volgen. In de lente en zomer gingen ze naar weilanden om het vee te laten grazen, in herfst en winter gingen ze naar bos gebieden voor beschutting en daar konden de rendieren gemakkelijker voedsel vinden.
Voor beren en wolven zetten ze in de winter vallen op om de rendieren te beschermen.

Er leven veel rendieren in het wild, welke de Sami ook graag bij hun kudde willen voegen. Daarom worden deze gevangen door een groot gebied af te rasteren, en om de 10 meter is een hele diepe kuil, de rendieren zien de kuil als ontsnapping, maar vergissen zich in lengte en diepte. Ze kunnen niet zelfstandig uit de kuil.
Er kwam op deze manier ook nieuw bloed in de kudde.

Alles van het rendier wordt gebruikt, als het leeft; de melk, het gewei na afvallen in de herfst.
Wordt het rendier geslacht dan is vooral de huid/ vacht een zeer gewild object. De vacht van achterpoten en billen maken de Sami een mannen broek. De rest van de vacht wordt gebruikt voor schoenen, handschoenen, mutsen, beenwarmers, armwarmers, leren tassen, buidels, kinderdraagzakken.
Het vlees wordt veelal gedroogd voor later. Net als de vis die in de zomer gevangen wordt.

Het Samivolk trekt niet meer rond omdat hun grondgebied is opgedeeld door Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland, ze konden niet zomaar de landsgrenzen over.
Zij gingen in huizen wonen en richten daar hun rendier farms op. Hun leefgewoontes hebben ze gelukkig in stand gehouden.