Van Lulea naar Örnsköldsvik

Week 32; Dinsdag 9 augustus.

We brengen een bezoek aan het Norbottens museum.
Er is uitgebreid aandacht voor TB Tuberculose, het ontstaan, de verspreiding en de bestrijding. Nu nog zijn er jaarlijks 700 gevallen van TB in Zweden, doordat deze bacterie het best overleefd in een donkere vochtige omgeving, hier is het in de wintermaanden donker en vochtig…

Er is een afdeling waar kinderen en volwassenen terug in de tijd kunnen door kleding uit die tijd aan te trekken. Er is een winkeltje, een huiskamer, een rijtoer met paard door de sneeuw ( op beeld en geluid) en je kunt magneet vissen vangen. Het blijkt een waar kinderdorp te zijn, volop kinderstemmetjes die het razend druk hebben in hun spel.


Week 32, Woensdag 10 augustus 2016,

We vertrekken vandaag uit Luleå, waar we met veel genoegen 9 dagen hebben vertoefd.

Storforsen is onze bestemming vandaag. Een waterval die over een afstand van 5 kilometer een verval van 82 meter heeft, de laatste 600 meter valt de rivier 50 meter met een donderend geweld naar beneden (zie foto’s).

In de winterbedding van de waterval zijn wandelingen uitgezet, waar wij uiteraard ook gebruik van maken. Het is er betoverend mooi.

We sluiten de dag af in Piteå, dat we morgen gaan bezoeken.

Week 32 Donderdag 11 augustus;

Koud, maar een lekker zonneke, we gaan fietsen.
Ons doel is Öjebyn, gamla stad ( betekent; oude stad). Voormalig Piteå.
Dit is net als bij Luleå een Church Town, kleiner van opzet maar ook weer bijzonder pittoresk. Het bijzondere is dat je ook echt het gevoel hebt door een ver verleden te wandelen.

We fietsen via een andere route terug naar de staanplaats bij Piteå.

Hier is een soort beurs georganiseerd voor echt elk wat wils.
Van sierraden, kleding, jacuzzi’s, eten, drinken, schoonheidsprodukten, tractoren, caravans en campers.
Je kunt het zo gek niet bedenken of er is een stand van. We vermaken ons hier prima de rest van de dag.


Week 32; Vrijdag 12 augustus;

We zijn vandaag aangekomen in Jävre, hier gaan we een archeologische wandeling doen.

Even terug in de geschiedenis:
In de vroege bronstijd was hier een klein eiland, dat 40 meter boven de zeespiegel uitkwam.
Hier werden de doden begraven zo’n 1800/ 1100 voor Chr. Het was dus een begraafplaats.
Wel komt telkens naar voren, dat vooral de rijkere mensen hier begraven werden.
De graven bestonden uit grafheuvels; hoog opgestapelde stenen, met bovenin een uitholling voor het lichaam.

In de late bronstijd; 1100/ 500 voor Chr. werden de doden gecremeerd, op weliswaar dezelfde heuvel.

Naast de crematieplaats maakte men een labyrint van keien.
De interpretatie is dat het labyrint voor nieuw leven staat; een levenssymbool.
In de spirituele wereld wordt een stenen labyrint als levenspad gezien, van geboorte tot overlijden, loop je je eigen weg. Of het echt zo is/was…?

We realiseren ons heel goed, dat we bijna de hele route, over een voormalige zee lopen.
Dat was wel zo’n 3000 jaar geleden.
Je kunt de golfslag, het terugtrekken van de zee, nog goed zien in het landschap, heel bijzonder.

Dit deel van Zweden wordt de Zweedse Riviera genoemd, omdat dit het zonnigste deel is, en dat klopt op dit moment ook, we hebben zowat dagelijks mooi weer.

De natuur is ontzettend mooi: de heide bloeit, maar er staan ook al paddenstoelen, het bosfruit zoals bosbessen, frambozen, en bramen zijn er meer dan volop.
De enige die er van snoept is de mens, er zijn hier geen spreeuwen of merels die het fruit eten.

Week 33, maandag 15 augustus 2016

Na 4 dagen vrij kamperen staan we inmiddels op een camping in Skellefteå een stadje, ongeveer 10 km. van de kust.

Vandaag geeft een beter weerbeeld, voor de middag nog bewolking, maar in de middag begint de zon weer te schijnen.

Vanaf de camping gaan we de wandeling Naturstigen Vitberget maken.

Een wandeling van circa 5 kilometer, waar we 2 uur over doen.

De start vanaf de camping begint al steil, en na ongeveer een half lopen we omhoog, dwars door het hoogveen waar tussen de rotsblokken begroeit met mos, vergane bomen liggen en nu al veel paddenstoelen staan.
Het is een pracht aan kleuren groen; door mossen, grassen, planten en bomen.
In Nederland behoor je op het wandelpad te blijven, hier sturen ze je dwars door het bos, want zo hebben ze de route uitgezet.

Het is net of je door een sprookjesbos loopt, heel mooi.

Week 33, Dinsdag 16 augustus;

Het is mooi weer vandaag, dus we gaan fietsen.

Het wordt een tocht naar het uiteinde van de landtong van Skelleftea n.l.: Skelleftehamn.
Een mooie fietstocht van totaal 32 kilometer langs de rivier Skellefteälven.


Week 33; Woensdag; 17 augustus 2016

Vandaag vertrekken we richting Umeå, maar eerst bezoeken we Lövånger.

Lövånger is ook een oude churchtown met meer dan honderd huisjes, dicht bij de kerk gesitueerd. Nou, dit hebben we al enkele malen gezien, dus hier zijn we deze keer sneller doorheen.

Het maakt toch wel erg duidelijk hoeveel macht de kerk had. Want ook in de winter kwamen hele gezinnen met paard en slee naar de Church Town om de missen bij te wonen.

Je kunt je bijna niet voorstellen dat bijv. boerengezinnen hun hele veestapel heel het weekend alleen moeten laten om tientallen kilometers verderop, de mis te gaan volgen.
Toch ging het zo.

Uiteindelijk komen we in Umeå aan op onze overnachtingsplek aan een jachthaventje bij de rivier Umeälven. We wandelen 2 kilometer, langs de rivier, naar het centrum om bij het VVV informatie op te vragen voor de activiteiten van morgen.

Week 33, donderdag 18 augustus 2016,

Na een zeer rustige nacht gaan we voor de middag naar een beeldenpark.

Voorheen was de bebouwing op dit terrein een hospitaal voor mentaal zieken uit heel Zweden.
Vanaf de jaren 1970 is de behandeling voor deze patiënten drastisch veranderd waardoor de gebouwen andere bestemmingen hebben gekregen.

Tijdens onze koffiepauze komt een professor psychologie naast ons lunchen en we raken aan de praat. Hij heeft lezingen in België (Leuven ) en Nederland gegeven .

Na de middag bezoeken we Gamlestad Umeå. Wat opvalt is dat bijna elk dorp / -stadje een soort openbaar museum heeft over oude gebouwen en hoe men toen leefde.

Alles op de fiets vandaag.

Week 33, vrijdag 19 augustus 2016,

Vandaag bezoeken we het Gamle museum vanbinnen.
Een interessante tentoonstelling over de geschiedenis van Umeå en de groei tot heden.


Week 33 Zaterdag 20 augustus;

Op weg naar Örnsköldsvik stoppen we bij Olofsforsbruke.

100 jaar geleden was hier een staalfabriek met een werkersdorp eromheen.
In de fabriek werd ruw materiaal tot ijzer gesmolten, en verwerkt.
Alle werknemers woonde rond de fabriek.
De fabrikant beheerde ook de winkel en het café.
Je begrijpt het al, vele leefde in schuld bij hun eigen werkgever.
Het was erg zwaar en vuil werk.

De huizen van stand, waren duidelijk te onderscheiden van de arbeiderswoningen.

We rijden door naar Örnsköldsvik en gaan op een camping heel ver achteraf in Gullvik, aan de Botnische Golf.